“Genieten jullie wel?!” Zou ik bijna willen roepen.
Gisteren zaten we op ons bootje op de Loosdrechtse plassen. Alles komt dan langs, van jong tot oud, gezinnen, vriendengroepen, pensionado’s… Wanneer ik de jeugd zie, de twintigers, dan denk ik vaak aan toen ik zelf zo oud (jong) was.
Wat deed ik toen eigenlijk? Met wie? En vooral: genoot ik wel genoeg? Dus als ik die twintigers zie, zoals gisteren op bootjes met drankjes en hapjes en met hun strakke twintigers lijven hoop ik dat ze echt genieten.
Ik bedacht me gisteren dat mijn moeder dat destijds misschien best wel eens tegen me zou kunnen hebben gezegd: “Nien, geniet je wel van deze tijd?”. Ik denk dat mijn moeder best terugverlangde naar haar eigen twintigerstijd. Ik zou het haar graag hebben kunnen vragen.
Maar of ze het heeft gezegd of niet, ik heb het waarschijnlijk niet gehoord. En misschien is dat ook maar goed. Al dat wijzen op het al dan niet genieten, ik weet niet of het zo goed is. Want als ik tegenwoordig besef dat deze tijd nooit meer terugkomt en dat ik er dus echt van moet genieten, dan geeft me dat alleen maar stress. Want hoe doe je dat dan, bewust genieten?
Youth is wasted on the young
En dat is maar goed ook. Want als die jeugd er constant bij stil zou moeten staan dat ze echt moeten genieten, dan genieten ze vast een stuk minder.
Tot morgen!
